Sonntag, 19. Juni 2011
Poezi nga Liman Zogaj
E KAM NJË ATDHE
E kam një shtëpi
Një shtëpi prej guri
Nga zjarri kur u dogj
Lindi prapë Flamuri
E kam një kala
Një kala prej shkëmbi
As shkrumbi as hiri
Nuk e luajnë vendi.
E kam një fole
Për zogjtë shtegtarë
Në Lladrocin rrëzë Dielli
Lule dhe behar.
E kam një Atdhe
Mbështjellë me liri
O e kam një Atdhe
nje Atdhe Shqipëri.
TRUNGU ME PESË DEGË
Lulen e këputur
E kanë hedhë në lumë
Ajo nëpër valë
Nëpër dallgë dhe unë
Lulja në lumin e ngrirë
Unë i tharë në erë
Ajo me blerim të vyshkur
Unë pa stinën pranverë
Lulja e këputur
Nëpër dallgë e valë
Trungu im i prerë
Në pesë degë i ndarë
BURGU
Aty nuk dihet
As fillimi
As fundi
Aty nëpër vetmi
Herë e kërkon
Biografinë e ferrit
Herë livadhet e shkreta
I mbjell me luledielli.
Në burg
As këngë zogjsh
Vetëm krrokatë shpendkeqsh
Vetëm korbat këndojnë
Aty ag e terr
Vdekja rri
Sy me sy
Me ty
SHTIGJET E DRITËS
(Tim vëllai, Prof. Shemsedin Zogajt)
A është e jona
Kjo botë
Një grusht dhe
Një copë qiell
Apo do yje drite
T’i mbledh si lulet.
Unë jam vetëm unë
As më i gjatë se hija ime
As më i rëndë
Se një grusht dhe
As më i djegur
Se hiri i vendlindjes
Gjithmonë fyt për fyt
Me shtrigat e territ
Nëntë rrathët e Ferrit të Dantes
I ke kaluar zbathur
Sot e njëmijë vjet e ke ditur,
Se errësira s´del fare nga mallkimi
As dielli nuk nxeh me lutje
Pa shtegtim pa djersë pa gjak
E di se të dhembin ujëvarat e lotëve
Nëpër pentagramin e rrudhave
Por akordoje me zhurmën e erërave
Lahutën time të varur në mur
Lirshëm le të luhet e këndohet
Në Premierën e lirisë
Ani pse e fituam mbi prush
Ani pse e fituam mbi shkrumb
E fituam me gjak
Liria është liri
O vëllai im!
NËNAT E TË PAGJETURVE
Në njërën dorë mbajnë lule
I vendosin varr mbi varr
Në tjetrën bëjnë ADN-në
E unazave të fejesës
Zinxhirëve të kromozomeve
Të shkrumbuara nëpër zjarre
Me thonj gërmojnë nën rrënjë
Atyre nën dhe u falin ledhatime
E përmallime nënash
Nënat në asnjë pranverë
Nuk ankohen për thatësi
Nëpër lumenj lotësh
Mbysin vajet dhe durimin
Në tavolinat prej guri
Mjekët bëjnë ADN-në e nuseve
Djegur në dasmat e përflakura.
/Poezi nga Libri i sapo Botuar "Shtigjet e Dritës"/
Përgatiti: Shaban Cakolli
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen