Grigor Jovani: POETI I DRITËS - HAXHI MUHAXHERI

POETI I DRITËS -  
HAXHI MUHAXHERI
      　
Me Haxhi Muhaxherin kam miqësi relativisht të re. Ka nisur përpara pak muajsh, siç nisin miqësitë moderne, vizualisht, nëpërmjet internetit. Tani, shumëçka e bëjmë nëpërmjet tij; botojmë aty, letërkëmbëjmë aty, më të rinjtë se ne edhe dashurojnë aty. Fillimisht, ne, më të vjetërve, s’na vinte mbarë, mundoheshim të sarkazonim realitetin e ri që përjetonim, por erdhi një kohë që ky mjedis na u bë i domosdoshëm, i përditshëm. Pra, ja aty u njoha me "bacën Haxhi" nga Kosova dhe tashmë jemi bërë të afërm, aq sa ai më quan në mesazhet private "Gole, i dashur", siç më thonë miqtë e qëmotshëm dhe unë bëj shaka "historike" me të "I dashur Haxhi Qamil".
Kështu që, duke marrë vesh ditëlindjen e tij të sotme (një tjetër e mirë e internetit, na lajmëron ditëlindjet e miqve dhe na shpëton nga keqkuptimet e harresës), mendova t’i bëj një përkushtim poetik tek "Sofra" e tij, pasi nuk ishte e udhës, që ai t’ia bënte vetvetes. Veçse këtu u gjenda përpara një të papriture. Sot zbulova edhe një vyrtyt tjetër të mikut tim të ri dhe u lumturova më tepër për të. Ku nuk gërmova nëpër sajtet internetikë, që kishin të bënin me "bacë Haxhinë", dhe unë di ta bëj më së miri atë, si gazetar dhe botues, se mos gjeja disa të dhëna për biografinë e tij letrare dhe jetësore, për të shoqëruar, kësisoj, ciklin që i kisha përzgjedhur nga krijimtaria. Dhe e dini ç’gjeta, miq të dashur? Asgjë. Vetëm poezitë e tij. Kaq modesti nuk e kisha menduar. Dhe më erdhi turp për veten, si edhe për ata kolegë, që kur më çojnë materiale tek "Pegasi", biografitë i kanë më të mëdha se dërgesat artistike.
Haxhi Muhaxheri don të flasë me poezitë e tij. Poezinë quan ai për biografi. Të tjerat nuk i interesojnë. Pasi, siç thotë në një vjershë, nuk ka kohë poeti të merret me gjëra të tilla, sepse:

"Per vrimë të gjilpërës

Përbiron detin

për te gjetur
një të vetmen fjalë të pa thënë
për këngën e re"

Që të jem tejet i saktë, gjeta në profilin e tij në facebook dhe nja dy të dhëna, që unë do t’i quaja "të rëndësishme". Së pari, ka punuar tek "ALBwebTV", si gazetar mbase, kështu që poezia e tij fitoi tensionin dhe dramacitetin e një publicisti, ka ritmet dhe shqetësimet e ditës, të dhëna këto telegrafisht. Së dyti, pyetjes internetike, se cilës ide politike i përkushtohet, i përgjigjet me një fjalë: Shqiptarizmës. Prandaj dhe poezia e tij ka erë shqiptare, ka një patriotizëm të pabujë, por të nëndheshëm. Ç’është më e rëndësishmja, patriotizmi i tij nuk ka kufinj gjeografikë. Është kosovari që dashuron dhe përjeton shqiptarisht. Së fundi, u njoha edhe me devizën e tij: "Dashuria vret më së shumti!"
Ke të drejtë, Haxhi Muhaxheri. Poeti është bir i Dashurisë dhe luftëtari i saj. Sepse, siç thua edhe vetë, Poeti "Fle me të gjitha të dashurat/ dhe zgjohet bashkë me dritën..."
Dritë paç në jetën tënde, Haxhi Muhaxheri! E shpërndafsh dritën e dashurisë tënde, nëpërmjet vargjeve, tek miqtë dhe dashamirët e tu! Çoje gotën: "Bromb, për ditëlindjen!" Sepse vetëm rakija nuk pihet vizualisht...

GRIGOR JOVANI
Athinë, 4 qershor, 2011

Haxhi MUHAXHERI

POETI

Fle me të gjitha të dashurat

dhe zgjohet bashkë me dritën

Për ta zën frymëzimin e parë

　

Merr Udhën e Qumshtit

gjuhën e yjve mëson

　

Per vrimë të gjilpërës

Përbiron detin

në kërkim

të fjalës së pa thënë

një këngë e re po vjen

　

　

　

　

PSE VDIÇ POETI

　

Çdo fjale

vargu a poezie

shpirt i dha nga vetja

　

Mos pysni

pse vdiç poeti

　

　

　

KUR MË THOSHE

　

(Babait)

Më kujtohet kur me thoshe:

-Po s'e zure hapin me kohen,

i rënd do të shkoj moti!

　

-Më e mirë është një ditë sokol,

se një jetë gogol!

　

-Dielli huaj verbon,

e shpesh urrehemi nga dashuria!

　

Më kujtohet kur më thoshe:

-Po u mbështete në diell

s'kan ç'të bëjnë epidemitë!

　

Plaku im i urtë,

Ç'peshë të kisshte fjala...

　

　

　

　

LALËS

　

Rudha e ballit

vrragë kohësh

　

Fjala

mbrumur motesh

　

Hapi i tij

shteg i ri

　

Unë

bimë e farës së tij

　

"Rilindj", 26.04 1987

　

　

　

　

GURRË E ZJARR

　

Dashur e kam qëmoti

kengen e diellit

　

Ëndërroja
dashuroja

 

Gurrë jete e gëzimi
vret macen e zezë mallkimi

Dashuria ime

gurrë e zjarr

　

　

"Rilindja", 1991

　

　

　

SHENJTOR I LETRAVE TONA

(At Gjeçovit)

　

Grurisht

Uratë u këndoje fateve të bardha

　

Përballë stuhish

Polemit i thurje legjendë

　

Gjeçov

O Ati ynë

Shenjtor i letrave tona

Venecia ende frymon

　

"Shkendija" Nr 44, fq.12, 1991

　

　

　

　

KOSOVËS

　

Emrin lakuar ta kanë ndër shekuj
pritë të zinin keqas djalli e i biri
Po ti stuhive u bëje ball
Me lutjen për të madhin
Për atë bimë dardane
Këngën e mortit ktheve në këngë lavdie
Kosova ime diell (i)lirie

　

　

　

MOS
Mos e humb buzëqeshjën
Edhe para dallgëve

Mos i mallko yjet
Për brengat që ke

Mos e lerë të dashurin
Të çmendet në pritje

Mos e thurr këngën
Po nuk pati zë
Mes gurit e tokës

"Flaka e vellazërimit". E premte,15.11.1991 fq.11

　

　

PËR ATË FJALË
Për atë fjalë
Që peshon sa bota
Kurorëzoje buzëqeshjen
Me një puthje të ëndërrt
E prishi krejt nyjet
Udhës sate
Fat të ri lidh
Bulëzim dashurishë


Thëllënze moj
E bukura e dheut


"Flaka e vellazërimit". E premte,15.11.1991 fq.11

　

　

　

PEMA E MIQËSISË
Frutat i ka te embëla
rritet në të gjitha stinët
nuk ka sëmundje që e zën
farë e saj mbinë çdo ditë
Planetin pushtuar e ka dashuria

Njeriu i Ri i Jetës që vjen