LUTJA XLIX
Kam me këputë një copë qiell
Me mbështjellë dashninë tonë
Me ruejtë nga Sy i Keq
Ka me qenë e diel
Ditë e Madhe e Zotit
Kur kam me fshehë thellë nën dhé
Kanë me marrë vesh shpejt
Se është gjaku ynë
Kur kanë me çelë lulëkuqet
Në tokën e zezë
Dashninë dhe vdekjen
Kanë m’i pa bashkë
Syshkruar flokëzez
Ti ke m’u hapë fushave
Si vetë Frymë e Zotit
Ti
Shoqe
Mike
Motër
Ke me m’u ngulë thikë në zemër
Kush s’ka me ditë
Pse e kam la me lot
Këtë ditë maji
Mbështjellë me një copë qiell
Zot na ruaj
Nga njerëzit në tokë
Prishtinë, më 1 maj 2011
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen